Het werk van Harry de Leeuw valt onder het lyrisch realisme met als inspiratiebron landschap en architectuur. In zijn bouwwerken laat de Leeuw zich vaak leiden door de Romaanse architectuur. Door de eenvoud en weinig decoraties komen de compositie en de vorm van een gebouw het sterkst naar voren. Door elementen te isoleren of te spelen met de compositie maakt hij het mogelijk om bepaalde aspecten, bijvoorbeeld de functie, te accentueren. Zijn landschappen geven hem een gevoel van vrijheid en rust. Water, bergen, bomen en weidse open gebieden zijn elementen van het landschap die hem aanspreken en waardoor hij zich laat inspireren.